Het is alweer een zonnige dag in Mexico. De meesten hebben goed geslapen, alleen Belinda heeft een iets mindere nacht achter de rug. Het is haar beurt om last te hebben van diarree. Vandaag staan er 2 activiteiten op het programma, maar zij slaat de morgendeditie over en slaapt eens goed uit.
Ik ga dus alleen met Johan en Marijke op pad om de ruïnes van Tulum te bezoeken. We hoeven slechts de straat over te steken om bij de ingang te geraken. Het is nog vrij vroeg, maar toch loopt er al enorm veel volk rond. Een inkomkaartje is hier dan ook vrij goedkoop, zo’n 85 Mx$ (4,5 €).
Het domein is niet erg groot, maar wel prachtig gelegen aan de Caribische Zee. We lopen er zo’n 2 uurtjes rond en gaan dan afkoelen aan een terrasje op het domein.
Tegen de middag zijn we terug in het hotel en ga ik even checken hoe het met Belinda is gesteld. Zij is heel wat beter en voelt zich goed genoeg om de namiddag activiteit mee te doen. In het hotel kunnen we tickets kopen om nog een cenote te bezoeken, en met dat ticket kunnen we er ineens 4 doen.
De cenotes zijn maar een kilometer of 8 van het hotel gelegen en we kunnen er makkelijk naar toe met de auto. Als we aangekomen zijn, worden we toegevoegd aan een groep en moeten we met een begeleider mee. Dit is heel anders dan de cenote die we in de buurt van Chichen Itza hebben gedaan.
We weten eigenlijk niet goed wat gedaan, maar als we bij de eerste cenote in het water gaan, zien we dadelijk waarom er een begeleider bij is. Bij de ogenschijnlijk kleine cenote is er een kleine opening in de rotswand waar we allemaal door moeten. We komen in een grot terecht met de stalactieten net boven onze hoofden. Gelukkig heeft de begeleider een lampje bij. Voor mensen met claustrofobie moet dit de hel zijn.
Na zo’n 10 minuten komen we op een andere plaats terug in de cenote. We hadden niet verwacht dat we zoiets gingen doen, maar het is wel een hele speciale belevenis.
De tweede cenote is zo mogelijk nog specialer en ook gevaarlijk, zo waarschuwt de begeleider ons. Het is er pikdonker en je moet met je hoofd naar achter door de nauwe ruimte voortbewegen. Heel wat mensen passen voor deze, zo ook Johan en mezelf, maar de dames doen hem helemaal uit.
Dan gaat het terug wat makkelijker met de volgende open cenote, waar we vrij mogen zwemmen. De laatste is dan weer een speciale, in een donkere grot waar vleermuizen boven ons hoofd hangen.
Het spreekt voor zich dat ik mijn fototoestel niet kon meenemen in de grot. Een aantal mensen hebben een waterdicht plastic zakje voor de gsm en kunnen zo foto’s nemen. Ik ga na het bezoek wat foto’s nemen, maar natuurlijk niet met ons in actie.
Na het zwemmen rijden we terug naar het hotel, en na ons verfrist te hebben, begeven we ons naar het centrum. Dit keer nemen we één van de vele shuttlebusjes die er rond rijden. We lopen een paar uurtjes rond en gaan dan heel lekker eten in een steakhouse.
Dit was een speciale dag in Mexico.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten