30 oktober

We hebben een beetje uitgeslapen in onze mooie grote kamers in Merida en het is al na negenen als we gaan ontbijten. We kiezen voor het ontbijtmenu en doen ons tegoed aan heel wat Mexicaanse specialiteiten.

Vandaag staat er een uitstapje naar Ria Celestun op het programma, een bioreservaat dat aan de kust is gelegen en waar we hopen om wat flamingo’s te zien. Rond elf uur zijn we helemaal klaar om de 90 km lange rit aan te vatten.

Als we in Celestun aankomen, zien we al dadelijk een plaats waar we boottochten kunnen doen, maar willen toch nog even wat verder kijken. We rijden tot aan de zee, maar zien geen betere optie dan die we in het begin zijn tegengekomen. Dus draaien we terug en parkeren onze auto aan de kade.

We lopen al dadelijk wat wasbeertjes tegen het lijf en boeken een boottochtje dat ons iets meer dan een uur door het reservaat gaat loodsen. Binnen een maand zitten hier meer dan 10.000 flamingo’s, maar nu zijn er nog maar een paar aanwezig.

We gaan dus met ons 4 met een motorbootje op weg om de flamingo’s en andere vogeltjes te spotten. Na een kwartiertje varen komen we aan onze eerste stop. We moeten uit het bootje door een geïmproviseerde pad naar een grote open ruimte. Hier zouden de flamingo’s moeten zitten, maar veel zijn er niet vandaag. We kunnen echter nog wel wat mooie plaatjes vastleggen.

Daarna varen we een stuk terug naar de overkant, en we komen toch heel wat speciale vogels tegen.

Aan de overkant aangekomen, varen we door een prachtig riviertje langs de mangrove. Even later stappen we ook hier uit.

Dan wordt het tijd om terug te keren naar de aanlegplaats. Net voor het aanmeren spot onze bootsman nog een krokodil.

Aan de oever zien we nog een zwarte havik die net een prooi gevangen heeft en met smaak aan het opeten is.

We kopen nog wat drank aan de kraampjes en gaan dan terug op weg naar ons hotel in Merida. Langs de weg kunnen we nog een aantal flamingo’s spotten, maar ze zijn te ver weg om een goeie foto te maken.

Het begint al donker te worden wanneer we terug aan het hotel zijn. We gaan ons snel verfrissen en gaan dan op weg naar het centrum om iets te eten. We komen terecht bij Picheta, dat verleden jaar bij Tripadvisor op nummer 1 stond. We mogen plaats nemen op de ‘rooftop’ en genieten van een prachtig uitzicht. Ook het eten en de cocktails zijn fantastisch lekker.

Dit was een onverwachte topdag in Mexico.

29 oktober

We hebben goed geslapen in ons hotel in Chichen Itza en het is al tegen negenen wanneer we gaan ontbijten. De regen van gisterenavond heeft alweer plaats gemaakt voor een stralende zon en we gaan gezellig buiten ontbijten.

We genieten van een lekker ontbijt, maar als we willen terugkeren naar de kamer, komt de ober opeens met een rekening omdat ik liever water had dan koffie of thee. Als ze dan ook nog 3 keer komen vragen voor een fooi omdat ze het ontbijt hebben klaargemaakt (dat inbegrepen was bij de kamer), vinden we het er ver over. Dit is blijkbaar de slechte invloed van de Amerikaanse gewoontes bij een toeristische trekpleister.

Onze bestemming van vandaag is Merida, een vrij grote stad die zo’n 120 km verder is gelegen. De rit verloopt probleemloos en tegen half één hebben we het hotel bereikt. We zijn natuurlijk weer te vroeg om in te checken, maar onze auto staat op een bewaakte parking en de hotelbediende geeft ons een goeie tip om iets te gaan drinken.

We lopen zo’n 10 min richting centrum en komen terecht in La Negrita, een gezellig Mexicaans cafeetje, waar de prijzen heel wat lager liggen dan de voorbije dagen. Omdat we de grote liter pinten bestellen, wordt onze tafel dan ook nog eens volgezet met Mexicaanse hapjes, de ene wat beter en pikanter dan de andere.

Tegen een uur of 3 lopen we terug naar ons hotel waar we 2 grote suites hebben geboekt (50€ + tax). Een klein uurtje later begeven ons naar het centrum om Merida te ontdekken.

Merida is een levendige stad waar heel wat meer te zien is dan in Valladolid en we amuseren ons prima. Er zijn prachtige winkels met lokale specialiteiten, en bij eentje ervan krijgen we een uitvoerige uitleg over de speciale houten en zilveren beelden. Er is ook een selectie van sterke dranken, en we mogen zelfs de dure flessen proeven.

We beleven een leuke namiddag en na het proeven van een marquesita (soort pannenkoekjes met chocolade en kaas) gaan we ‘s avonds nog bij een typisch Mexicaans restaurantje lekker eten. Net voor we willen vertrekken komt er ook nog een mariachi bandje spelen.

Daarna lopen we terug naar het hotel en spelen we nog een kaartje voor het slapengaan. Dit was een rustig dagje in Mexico.

28 oktober

We hebben tot gisterenavond laat nog aan het twijfelen geweest over het te volgen traject voor vandaag. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om een hotelletje te boeken vlak bij Chichen Itza. Het plan is dan om daar onze bagage te droppen en het Maya complex te gaan bezoeken. We zijn er bang voor om onze auto daar te parkeren met alle bagage in.

Om 7u30 vertrekken we uit Valladolid richting Chichen Itza, dat zo’n 40 minuten verder is gelegen. Omdat het ontbijt pas om 8u00 start, krijgen we wat koffie en fruit mee. We willen absoluut vroeg daar zijn om de hordes toeristen vanuit Cancun en Merida te ontlopen.

Iets na 8 komen we aan bij het Chichen Itza hotel, dat zo’n 2 km van de site is gelegen. We mogen uiteraard nog niet inchecken, maar het bewaren van onze bagage is geen enkel probleem. We rijden dan verder naar het complex en mogen vlakbij de ingang op een bewaakte parking parkeren. Dit had helemaal veilig geweest, maar dat wisten we niet op voorhand.

Na het betalen van de inkom (591 Mx$ pp - 30€) betreden we ons laatste wereldwonder. We lopen eerst door een padje met souvenirs standjes en kijken dan uit op de indrukwekkende tempel van Kukulcan, die op het einde van de 10e eeuw het centrum was van de grootste stad van de Maya’s.

Het complex is veel groter dan we hadden gedacht met o.a. de graftombe van de hogepriesters, de patio van de duizend kolommen, het adelaarsplatform en de grote balspelbaan.

Na een uur of 3 zijn we helemaal rond en begeven we ons naar de uitgang. Daar komen de hordes toeristen nu in grote getale binnen en wordt het moeilijk om nog foto’s te nemen zonder al te veel pottekijkers er bij. We gaan er nog een laat ontbijt nuttigen en genieten na van het prachtige bezoek.

Tegen 12u30 zijn we terug aan het hotel, maar we mogen nog niet inchecken. We mogen wel onze zwemkledij gaan aantrekken en gaan dan op weg om de nabijgelegen cenote Ik Kil te gaan bezoeken. Een cenote is een water bevattende grot of poel en een echte publiekstrekker in Oost Mexico.

Ook hier weten we weer niet wat te verwachten, en er blijkt een heel complex rond de poel te zijn gebouwd. We moeten 150 Mx$ pp inkom betalen en verplicht een zwemvest aandoen. Daarna dalen we af in de grot en beleven we een fantastische ervaring.

Het water in de poel is zo’n 50m diep en je kan er zelfs gaan duiken en via een onderaardse gang uitkomen in een andere cenote.

Tegen een uur of 3 zijn we uitgezwommen en keren we terug naar ons hotel. We brengen er de namiddag rustig door. ‘s Avonds overwegen we om in de buurt iets te gaan eten, maar als het opeens begint te stortregenen, is de keuze snel gemaakt. We blijven in het hotel eten en dat is best in orde.

Na het eten drinken we nog iets en gaan dan vroeg het bed in. Dit was een fantastische dag in Mexico.