Na een goede nachtrust zijn we tegen een uur of 6 wakker om wat te bloggen en het verdere traject vast te leggen. Rond 8u zitten we aan het ontbijt en dit is alweer uitstekend.
Voor we vertrekken willen we nog even wat zonnebrillen gaan kopen, want die zijn we thuis vergeten. We gaan dus nog eventjes op pad, maar het is toch niet zo makkelijk om iets naar ons goesting te vinden. Gelukkig komen we nog wel wat traditionele Mexicaanse dansers tegen, maar de brillen zullen voor een andere keer zijn.
Tegen een uur of 10 checken we uit en gaan op pad naar Valladolid, een stadje dat in de buurt van het wereldwonder Chichen Itza ligt en dat volgens de gidsen best de moeite zou zijn. Vanuit het centrum van Cancun zitten we vrij snel op de tolweg die ons snel de 160 km zou moeten laten overbruggen.
Er is vrij weinig verkeer op de autosnelweg en je mag er op sommige stukken 110 km/u doen, maar na een tiental km zijn er wegenwerken, en komen we maar traag meer vooruit. Als we halfweg zijn, staat er een tolpost en moeten we maar liefst 363 Mx$ betalen (1€ = 19,66 Peso, afgekort als Mx$). Dat is dus meer dan 18€ voor 80 km. Als dat zo doorgaat, zal het een dure reis worden vrees ik.
De werken blijven duren tot we Valladolid bereiken, en gelukkig passeren we geen tolpost meer. We rijden er naar het Mayan Majesty Boutique hotel, maar zijn te vroeg om al in te mogen checken. We krijgen er wel een enorme uitleg van een overijverige bediende, die ons vertelt wat er allemaal te zien is in en buiten de stad, en gaan dan maar op weg om het stadje te bezoeken.
We moeten zo’n 800m wandelen naar het centrale plein, maar het begin is maar armtierig. Het is pas wanneer we in de buurt van de kathedraal komen, dat het wat aangenaam begint te worden. We nemen wat fotootjes en gaan op zoek naar een terras om wat te drinken, maar dat blijkt niet zo makkelijk. Je mag er blijkbaar geen alcohol drinken als je er niks bij eet. Nog nooit meegemaakt eigenlijk.
Tegen een uur of 4 komen we terug aan het hotel, waar we nu wel mogen inchecken. We gaan lekker afkoelen in het zwembad en rusten wat uit. Een paar uurtjes later trekken we terug het stadje in om te gaan eten, maar ook dit keer loopt het niet vlot om iets goed te vinden.
Zo komen we uiteindelijk bij een Italiaans restaurant terecht. Het is een beetje heiligschennis om in Mexico Italiaans te gaan eten, maar we beklagen het ons niet. We eten heel lekker en de Jalapeño Margarita’s, gemaakt met mezcal ipv tequila, zijn heel spicy en fantastisch lekker.
Na een uurtje komt er nog een leuk bandje optreden, maar we moeten verder omdat we de lichtshow aan het kasteeltje willen zien. Dit is echter van een povere kwaliteit en we verlaten de show voor het einde om terug te gaan naar ons hotel.
Valladolid kan ons niet echt bekoren, maar morgen trekken we naar het wereldwonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten